Marjolein a.k.a. Jojo, Op 2 september 1981 in het ziekenhuis van Vlissingen kwam ik met een tikje haast, een maand te vroeg, ter wereld. Ik was klaar om aan het leven te beginnen. Mijn roots liggen in Kamperland, een dorpje op ‘Noord-Beveland’ waar het ’s zomers ineens dichtbevolkt is door alle toeristen. Met een grote broer van 4 jaar ouder, ‘gezamenlijk’ de ‘PWAK’ en het ‘St. W.C.’ doorlopen om vervolgens ‘iets met dieren te willen gaan doen’. Met een HAVO-diploma op zak heb ik daarna gekozen voor de CAH, de agrarisch hogeschool. Leuk wat zaken geleerd over de agrarische sector, maar vooral de buitenschoolse activiteiten hebben mij veel geleerd. Een eerste aanraking met volleybal en heel veel vereniging- en commissie werk zijn een mooie aanvulling geweest op mijn HBO-papiertje.

Mijn favoriete liedjes zijn:
Bartender, You oughta know en 9 to 5

Na dat HBO-papiertje in Utrecht beland voor mijn eerste baan, commercieel medewerker, en daar mijn studenten-hobby volleybal weer opgepakt om mijn sociale leven in de grote stad op te bouwen. Zo ben ik bij TOVO beland. Lekker in de zaal, maar ook op het zand lekker actief met sporten! Als erfenis van mijn studie ook nog vaak in Frankrijk te vinden, Le Rupt devant Saint Mihiel om precies te zijn. Daar heb ik stage gelopen en beoefen ik mijn andere sportieve passie, paardrijden, wat ik al sinds mijn 5e doe. Lekker de bossen in, of spelletjes te paard en Frans kletsen, wat een geweldige combi. Inmiddels ben ik mijn derde baan begonnen, als Officemanager, een echt manusje van alles.

Mijn eerste contact met muziek was ongeveer in de wieg, vroeger stond altijd de radio aan, waardoor ik vaak nummers mee kan zingen (en dat dan ook doe) terwijl ik eigenlijk niet van het bestaan af wist. Als klein blond meisje schitterde ik op de basisschool in het toneelstuk, Ybbeltje, waar ik de hoofdrol had bemachtigd. Laatst de beelden nog gezien… echt prachtig…. Het meezingen gaat verder achterin de auto op weg naar een vakantie vaak Franse bestemming. Onderweg zit de sfeer er goed in en zingen we met zijn allen mee.

Bij TOVO heb ik Jaap leren kennen, de drummer van de band. Tijdens één van de vele ritjes richting het Maarssenveense zand, met Jaap in de auto, uit volle borst meezingend met een voor vele onbekende Amerikaanse dame, kreeg ik de vraag: “zou je niet een keer mee willen zingen met Rataplan?” Dat heb ik me geen tweede keer laten zeggen. Eerst als stand-in voor Gerdien tijdens haar reis naar Italië en later echt ’the singer of the band’.

Als huisband van TOVO en regelmatig actief op verjaardagen en dergelijke krijgen we vaak de gelegenheid om ons aan de buitenwereld te showen. We zijn continue op zoek naar leuke nummers en ook leuke muzikanten. Mijn broer, Kim heeft ook een tijdje meegeblazen en nu staan er weer nieuwe toeteraars te trappelen om mee te gaan spelen.

Zingen bij Rataplan staat gelijk aan een hoop plezier. Rataplan versies van nummers zijn nooit saai, nooit hetzelfde en iedere keer weer verassend! Tongbrekende snelheden, geïmproviseerde improvisaties en muzikanten die alleen maar plezier hebben, echt geweldig! Maar ik daag je uit om dat zelf te komen beoordelen!

Liefs, Jojo.